دو بینی

بهانه ای برای نوشتن

دو بینی

بهانه ای برای نوشتن

پیرزن زیبا

به بهانه آزادی خرمشهر

خرمشهر مثل این پیرزنهایی است که با کلی خستگی و شکسته شدن هنوز هم زیبا هستند، هنوز هم دوست داشتنی. یاد مادر بزرگم می‌افتم، مظلوم بوده، پسرش شهید شده، بارها زمین خورده و بلند شده، این روزها دست به کمرش می‌گیرد و راه می‌رود، اما زیباست.

بی شک یکی از زیباترین شهرهای دنیاست، همین که از وسط شهر اروند رد شود زیبایی شهر را چند برابر می‌کند، مگر چند شهر را می شناسیم که رود از وسطشان رد شود. هنوز خرابی‌های جنگ در شهر دیده می‌شود، بعضی‌ها می‌گویند به عمد خوزستان را مانند موزه نگاه داشته‌اند و به مردم و شهرشان رسیدگی نمی‌شود، نمی‌دانم ولی همین را می‌دانم که این شهر و مردم شایسته بهترین‌ها هستند.

آزادی‌ات مبارک زیبای مظلوم دوست داشتنی، امیدوارم به زودی بهت سر بزنم.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد