وقتی ریش و مویم بلند می شود حال بدی است که به سراغم می آید. انگار مسائل منفی زندگی را تشدید می کند. شاید اگر به سر و وضعم بیشتر برسم و هر روز ریش هایم را مرتب کنم و هر روز دستی به موها بکشم و شانه ای بزنم و سشواری بکشم این گونه نباشد ولی منی که حوصله این کارها را ندارم، شلختگی سر و وضع می تواند حالم را بدتر هم بکند. شاید اینکه خانم ها در این زمینه خیلی وقت می گذارند به همین دلیل باشد. یعنی رنگ می کنند، کوتاه یا بلند می کنند، انواع و اقسام مدل ها را امتحان می کنند تا در حال خود تغییری ایجاد کنند.
امان از آن زمان هایی که حتی در این اندازه هم حوصله نداشته باشم؛ آن زمان قیافه ام دیدنی است. البته ندیدنی است. خوشبختانه زود خودم را جمع می کنم و نمی گذارم این وضعیت ادامه پیدا کند ولی نمی دانم چه می شود اگر این وضعیت ادامه دار شود.
30 آبان 96 16:05
به قول دوستی
تو بگو آب خوردن باشه دل و دماغ که نداشته باشی از کوه کندن سخت تره برات...