نمیدانم چرا یک دفعه با شهاب افتادیم به مرور آهنگهای غمگین و خسته و ناراحت کننده. اسمش را هم گذاشتیم آهنگهای «اسیدی». چرا اسیدی را نمیدانم ولی تکه کلامی است بینمان که زندگی اسیدی چه شکلی است. زندگی ناراحت کننده و سخت و متلاشی. ربطی به مواد مخدر اسید ندارد. از سیاوش قمیشی شروع شد و آلبوم حکایت. بعد به نامجو رسید که آلبوم جبر تماما اسیدی است. به قول خودش در آمریکا که نمیشود شعر گفت، باید توی خانه دانشجوییهای جمهوری با آن وضع و حال باشی تا شعر بیاید. داشتم میگفتم. بعد که در مورد نامجو صحبت کردیم رفتیم سراغ آدمهای دیگر و کارهای اسیدی دیگر.
داریوش گویا رسالت خودش میداند که آهنگهای اسیدی تولید کند. فرهاد در نوع خود عجیب است در این حوزه. بعضی ها یکی دو تا آهنگ اسیدی بیشتر ندارند ولی همان یکی دو تا بیچارهات میکند. گوگوش و هایده و معین مثلا. حتی حسین علیزاده در زیر تیغ که هیچ کلامی ندارد ولی نهایت این حس و حال ها را دارد. میخواهیم یک فولدر جمع کنیم از این آهنگها. میدانم که بستگی به آدمش دارد و هر آدمی متفاوت از آدم دیگر میتواند لیستی بنویسد ولی میخواهیم به یک لیست مشترک برسیم و در این بین آهنگهایی را پیدا کنیم که تا به حال آنها را نشنیده بودیم حتی.
یک روز که امکاناتش را داشتیم از دل این حرفها که به این فولدر آهنگهای اسیدی رسیدیم یک پادکست میسازیم و در مورد آهنگها حرف میزنیم. شاید بعد از آن رفتیم و فولدر آهنگهای شاد را هم ساختیم. ولی حتما این پادکستهای موضوعی این شکلی را باید بسازیم. بیشتر فکر میکنیم و بیشتر ایده میسازیم تا آن روز که امکاناتش جور شد لنگ در هوا نباشیم و بتوانیم کار را نهایی کنیم.
28 آبان 96 ساعت 01:23